कोवीड १९ हे पँडेमिक नसून प्लांडेमिक आहे

 कोवीड १९ हे पँडेमिक नसून प्लांडेमिक आहे. जाणीवपूर्वक निर्माण केलेलं एक षडयंत्र.

'डॉक्टर्स फॉर इन्फॉर्मशन' ह्या जर्मनीतल्या मेडिकल डॉक्टर्सच्या जवळपास ५०० च्या वर संख्येच्या ग्रुपने असा दावा केला आहे.

स्पेनमधल्या ६०० च्या वर संख्येने असलेल्या एक डॉक्टर्सच्या ग्रुपने - 'डॉक्टर्स फॉर ट्रुथ'ने देखील अशाच प्रकारचा दावा केला आहे.

ते असा दावा करतात कि covid १९ हि बनावट महामारी असून राजकीय फायद्यासाठी तयार करण्यात आलेली आहे.

अमेरिकेत सुद्धा असाच दावा करणारी एक डॉक्युमेंट्री बनवण्यात आलेली असून त्याला जवळपास २७००० डॉक्टर्सनी सहमती दर्शिवली आहे.

जर्मनी, स्पेन व अमेरिकेतली हि सगळी डॉक्टर्स मंडळी, कशाच्या आधारावर म्हणतायत, कि कोविड १९ हि एक बनावट महामारी आहे?

ते ज्या आधारावर हा दावा करतायत त्यातले हे प्रमुख मुद्दे, जे तुम्ही विचारपूर्वक वाचले पाहिजेत.

१. सिस्टम आणि मेथड टू मेजर - कोविड १९, ह्या नावाने एक पेटंट रजिस्टर करण्यात आलं होतं, ते ही २०१५ साली. डच गव्हर्नमेंटच्या मदतीने रिचर्ड रॉथचील्ड ह्यांनी हि नोंदणी केलेली आहे. आता दीर्घ श्वास घ्या आणि विचार करा.

२. चार वर्षांनंतर निर्माण होणाऱ्या ह्या आजाराला मोजण्याचं पेटंट चार वर्ष आधीच, १३ ऑक्टोबर २०१५ ला नोंदलं गेलं आहे.

३. २०१७ आणि २०१८ ह्या दोन वर्षाच्या काळात ह्या पेटंटच्या आधारे बनवलेल्या लाखो टेस्ट किट जगभरात वितरित केल्या गेल्या.

४. वर्ल्ड ईंटेग्रेशन ट्रेंड सोल्युशनच्या वेबसाईटवर ह्याचा उल्लेख असल्याचे ५ सप्टेंबर २०२० ला कुणाच्या तरी निदर्शनास आले. त्याने हा डेटा सोशल मीडियावर टाकला. लगेचच तो व्हायरल देखील झाला. ६ सप्टेंबर २०२० ला ह्याची दखल घेऊन 'वर्ल्ड ईंटेग्रेशन ट्रेंड सोल्युशनने', 'कोव्हीड १९ टेस्ट किट', असा उल्लेख काढून टाकून, त्या जागी 'मेडिकल टेस्ट किट' असा व्हेग उल्लेख केला. हे व्यापाराच्या पद्धतीत चुकीचे मानले जाते. मेडिकल किट ह्या नावाने काहीच स्पेसिफिक असा बोध होत नाही.

५. ह्या शिताफीत एक गोष्ट राहून गेली, ती म्हणजे ह्या टेस्ट किट चा प्रॉडक्ट्स कोड नंबर. HS code 30015. हा कोड WHO (world health organization) आणि WCO (world customs organization) ह्यांनी बनवलेला आहे. त्या अनुसार हा प्रॉडक्ट्स कोड म्हणजे कोव्हीड १९ टेस्ट किट.

६. यूएस, युरोप, चीन आणि काही निवडक देशांनी ह्याच दरम्यान कोव्हीड १९ टेस्ट किट एक्स्पोर्ट करायला सुरवात केली. परत एकदा दीर्घ श्वास घ्या आणि लक्षात घ्या अजून कोव्हीड १९ ची जगाला ओळख सुद्धा झालेली नसताना त्या रोगावरील टेस्ट किट उत्पादित करून जगभरात विकले जाऊ लागले होते, दोन वर्षे आधीच!

७. आणखी एक धक्कादायक बाब समोर आली, जी ह्या सर्वांवर कडी करणारी ठरली. वर्ल्ड बँकांच्या मते कोव्हीड १९ हा प्रि प्लॅन प्रोजेक्ट असून तो २ एप्रिल २०२० ला सुरु करण्यात आला आहे. हा प्रोजेक्ट पूर्ण होण्याची तारीख नोंदवली गेलीय ३१ मार्च २०२५. !! आता बोला.

८. सुप्रसिद्ध अमेरिकन फिजिशियन ऍंथोनी फौची ह्यांनी २०१७ मध्ये एक धक्कादायक विधान केले होते. आणि दुर्दैवाने ते पुढे खरे देखील ठरले. काय म्हणाले होते ते? नीट वाचा.

''अमेरिकन राष्ट्राध्यक्ष डोनाल्ड ट्रम्प ह्यांच्या अध्यक्षपदाच्या कार्यकीर्दीत एक आश्चर्यकारक उद्रेक होणार आहे!'' हा होता कोव्हीड १९ ह्या विषाणूने पसरवलेला कोरोना हा रोग!!

९. आता पाहुयात बिल आणि मेलिंडा गेट्स ह्यांच्या विधानांकडे! काय म्हणाले होते ते? २०१८ च्या सुमारास बिल गेट्स ह्यांचा असा दावा होता कि, 'जग एका महामारीच्या उंबरठ्यावर आहे, आणि पुढल्या दशकभरात ते शक्य आहे!' मेलिंडा गेट्सने त्याला अधिकची पुस्ती जोडली होती, ती अशी कि, 'जनुकीय तंत्रज्ञानाने बनवलेल्या व्हायरसमुळे हे घडणार आहे. '

१०. सर्वात धक्कादायक बाब घडली ती १८ ऑक्टोबर २०१८ ला. जॉन हॉपकिन फाउंडेशनला सोबत घेऊन, बिल आणि मेलिंडा गेट्स फाउंडेशनने, ह्या दिवशी आयोजित केलेला 'इव्हेंट २०१' हे चर्चासत्र. पुढच्या दशकभरात जगाला एका 'पँडेमिक सिच्युएशनला' तोंड द्यावं लागणार असून त्यासाठी आपणाला सज्ज राहायला हवं. अशा भूमिकेतून हया चर्चासत्राचे आयोजन, न्युयार्क येथे करण्यात आले होते.

११. ह्या ‘इव्हेंट २०१’ नंतर बिल गेट्सने केलेलं एक ट्विट आश्चर्य निर्माण करत नाही तर ह्या सगळ्या प्रिप्लॅन्डला पुष्टी देणारं आहे. काय ट्विट होतं ते? ''पुढच्या वर्षातील जागतिक आरोग्याच्या दृष्टीने सगळ्यात आनंददायक काय असेल तर ते म्हणजे - लस!'

१२. वर उल्लेख केलेल्या ऍंथोनी फौची ह्यांनी वुहान मधल्या एका संशोधन लॅबला, 'वुहान व्हायॉलॉजी इन्स्टिटयूट'ला ४.५ मिलियन डॉलर डोनेट केले.

१३. फिल्म 'डेड प्लाग' सारख्या अनेक फिल्म्स या दरम्यान तयार होत होत्या ज्या पँडेमिक ह्या विषयावर होत्या.

१४.९ सप्टेंबर २०११ रोजी रिलीज झालेली फिल्म ‘CONTAGION’.

स्कॉट बर्न्सने लिहिलेली पटकथा, आजच्या कोरोना काळातील सर्व घटनांचं जणू रिप्लिका असावे असं वाट्त राहतं ही फिल्म पहातांना.

महत्वाची सूचना: कोरोना विषयी कोणतेही गैरसमज पसरवण्याचा माझा कोणताही हेतू नाही. मी जे वाचलं (वेबसाईटवर), जे पाहिलं (फिल्म मध्ये) ते फक्त मी लिहलं आणि आपल्यासमोर मांडलं.

फिल्म ची लिंक :https://youtu.be/IEAfVDaf1hM

anilbagul1968@gmail.com

दादी नुरी आणि कॅम्पाकोला

ph Movie Review: A Vintage Romance With The City Of Mumbai!

ph Movie Review: A Vintage Romance With The City Of Mumbai!

गेटवे ऑफ इंडिया इथे मी करतो फोटोग्राफी.

माझा व्यवसाय आहे तो.

पन्नास रुपये घेतो मी एका फोटोचे.

माझं लग्न व्हायचंय अजुन.

झालो असेल मी उधेड नवरा.

मेरे दादी को बहुत चिंता है मेरे शादी कि.

पता है मुझे.

मै भी तो धुंड ही रहा हू ना !

फिर वो आयी.

मैने तो फोटो खिंच ली.

पैसा ना देकर, बस वो चली गयी.

मग मी शोध घेत राहीलो.

माझे तीस रुपये जे बाकी होते तिच्याकडून यायचे!

तिचे फोटो मी पाठवले माझ्या दादीला, माझी होणारी बेगम म्हणून.

नाम भी रखा उसका, नुरी करके.

आणि दादी आली माझ्या होण्याऱ्या बेगमला बघायला.

मी हैराण.

कशी दाखवू मी माझ्या होणाऱ्या बेगमला ?

फिर कुछ हुवा.

अल्ला की मेहेरबानी हुवी.

वो आ गयी मिलने, मेरी दादी से.

और मै निकला उसके पसंदीदा, कॅम्पा कोला धुंडने.

ये है मेरी कहानी.

एक मामुली फोटोग्राफरकी.

जरूर देखेयीगा.

anilbagul1968@gmail.com

दिवाळीचं पोस्त

 

हे का बरं करताय तुम्ही?

समोर बसलेल्या संतोष, विशाल, किशोर आणि ज्ञानेश्वर पैकी, विशालने विचारलं.
त्यांच्याशी बोलता बोलता मी नकळत भूतकाळात शिरलो होतो.

''मामी, दिवाळीचं पोस्त द्या!'' कुणाकडूनस आलेलं, बहुदा ग्रीटिंग कार्ड असणारं, पाकीट आईच्या हातात देत पोस्टमन हमखास मागणी करत असे. आम्ही भावंडं मात्र, कुणाकडून आलंय ग्रीटिंग ह्या उत्सुकतेपोटी ते पाकीट फोडण्यात दंग असायचो. सात -आठ ग्रीटिंग्स हमखास असायची दिवाळीला! मग पोस्टमनची चहा फराळाबरोबर 'पोस्त' देऊन पाठवणी केली जायची.

दिवाळीला पोस्टमन करीता 'पोस्त' द्यायची परंपरा मग अधिक संपन्न केली जायची आणखी कुणाकुणाकडून.
कधी बहुरूपी यायचा पोलीस बनून. काठी आपटत 'पोस्त' मागायचा. कधी दूधवाला, पेपरवाला, तर कधी बोहारीण.
लोक अपेक्षेने यायचे, आई कुणाला निराश करत नसे.

मी भानावर येतो. ते चौघे माझ्याकडे अजून पाहताच असतात. मी का बोलत नाही, हे पाहून बुचकळल्यासारखे.
''अरे तुम्ही चौघे, रोज एव्हढं छान काम करताय साफ सफाईचं, वाटलं दिवाळीच्या दिवसात तुमच्या बरोबर संवाद साधावा म्हणून.''

मग त्यांच्याशी गप्पा मारायला सुरवात केली फराळ करता करता. संतोष जेमतेम दहावी पास. तर ज्ञानेश्वर आणि विशाल बारावी पर्यंत. किशोरचा तर आय टी आय चा 'मशिनिस्ट'चा कोर्स झालेला. हे चौघे सफाई कामगार कंत्राटी. प्रत्येक प्रभागात तीस असे जवळपास सातशे कर्मचारी संपूर्ण नाशिक शहरात आहेत. नाशिकरोडला अजून व्यवस्था सुरु व्हायची आहे.

पहाटे सहा ते दुपारी दोन अशी ड्युटी. मात्र हजेरीसाठी साडेपाचलाच जमायचं. प्रत्येकजण घरून डबा घेऊन येतो. पहाटे साडेपाचला त्याच्या हाती डबा देणाऱ्या, त्या माऊलींना प्रणाम!

आठवड्याची एक दिवस सुट्टी. पण दसरा असो की दिवाळी, सणावाराला, अडीअडचणीला, आजारपणाला पगारी सुट्टी नाही.

''सफाई करतांना काय वाटतं रे तुम्हाला मी सहज त्यांना विचारले.''

''कामाचं काई वाटत नाही, पोटासाठी करणं आहेच. आम्ही छान साफ सफाई करतो परिसराची. पण दुसऱ्या दिवशी तेव्हढाच कचरा असतो रस्त्यावरती. लोकं अगदी सहजपणे फेकत असतात रस्त्यावरती केर-कचरा. अगदी मोठ्या मोठ्या चारचाकी गाड्यांतून फिरणारे सुशिक्षित लोक सुद्धा सर्रास फेकतात गाडीतून कचरा. बिस्लेरीच्या रिकाम्या बॉटल्स, रिकामे पॅकेट्स. तेव्हा संताप येतो, मग चरफड होते. आपण काहीच करू शकत नाही हे थांबवण्यासाठी, हे लक्षात येउन मग वाईट वाटतं.'' 

ज्ञानेश्वरने त्याची खदखद बोलून दाखवली. मग लक्षात आलं, हि एकट्या त्याचीच नसणार वेदना.  उरलेल्या सहाशे नव्यान्नव सफाई कामगारांचीही असणार! असो.

फराळानंतरच्या गरम गरम चहाने त्यांना आता चांगलीच तरतरी आली होती. उत्साहात ते उठले.
प्रत्येकाच्या हातात मग बायकोने फराळाचे पॅकेट ठेवले, त्यांच्या घरच्यांसाठी. आणि मी एक एक नोट.
मनातल्या मनात म्हणत, 'दिवाळीचं पोस्त.'  

anilbagul1968@gmail.com

जामतारा: सबका नंबर आयेगा

१ ऑगस्ट २०१९, सकाळी अकरा वाजण्याच्या सुमारास, सौ. प्रेनित कौर ह्यांच्या मोबाईलवर कॉल येतो. तो कॉल स्टेट बँक ऑफ इंडियाच्या दिल्लीतल्या जनकपूर शाखेच्या मॅनेजरने केलेला असतो.

''मॅडमजी, आपके सॅलरीके तेवीस लाख अकाउंटमे जमा करणे है, प्लिज आप यहा आके प्रोसेस करे. तीन तारीख तक जमा नही किये तो वो अमाऊंट लॅप्स हो जायेगी.''

मॅडम थोड्याश्या गड़बड्तात. काय करावं त्यांना सुचत नाही.

''मॅडमजी, आपको आना पॉसिबल नही है, तो कोई बात नही. आपकी तरफसे मै जमा करवता हूं!''

मॅडमना हायसं वाटतं. चला आपले तेवीस लाख वाचले.

''मॅडमजी, आप सिर्फ बँक डिटेल्स दिजियेगा, और आपके मोबाइलपे ओटीपी आयेगा, उतना प्लिज शेअर करियेगा.

मॅडमजी, पुढच्या मिनिटात सगळे डिटेल्स देतात, पाठोपाठ मोबाईलवर आलेला ओटीपीही देऊन मोकळ्या होतात.

पुढच्या दोन मिनिटात त्यांच्या मोबाईलवर मेसेज फ्लॅश होतो. अकाऊंटमधून तेवीस लाख ट्रान्स्फर झाल्याचा. 

मॅडम हादरतात. त्या लगेच आपल्या पतीला फोन करून घडलेला प्रकार सांगतात. लागलीच पंजाबच्या पोलीस महा संचालकांना कळविण्यात येते. आणि पंजाब पोलिसांची यंत्रणा युद्धपातळीवर कामाला लागते. कारण...

ह्या मॅडमजी असतात पंजाबचे मुख्यमंत्री कॅप्टन अमरिंदर सिंग ह्याच्या पत्नी.

चक्क एका राज्याच्या मुख्यमंत्र्याच्या पत्नीला तेवीस लाखाचा चुना लागलेला असतो. तो ही चार मिनिटांच्या एका मोबाईल कॉलच्या संभाषणातून.

आणि तो कॉल, स्टेट बँक ऑफ इंडियाच्या दिल्लीतल्या जनकपूर शाखेच्या मॅनेजरने केलेला नसतो. तो कॉल केला असतो, अताउल अन्सारीने, ‘जामतारा’हून!

जामतारा - हे गावं, म्हणजे झारखंड मधील जिल्ह्याचं ठिकाण. नव्वद हजार लोकवस्ती असलेलं. फिशिंग कॅपिटल ऑफ इंडिया अशी ह्याची ओळख. 

कर्मतार, असंच ह्या जिल्ह्यातलं छोटंसं गावं. त्याचा रेल्वेस्टेशनचं नाव - ईश्वरचंद्र विद्यासागर स्थानक. थोर समाजसुधारक, ईश्वरचंद्र विद्यासागर ह्याचं ह्या गावात वास्तव्य होतं. इथल्या आदिवासी मुलांना शिक्षण द्यायचं काम ते करत असत. आदिवासी पाड्यांवर औषध वाटपाचं काम देखील ते करायचे.

एप्रिल २०१५ ते मार्च २०१७ ह्या कालावधीत १२ राज्यांचे पोलीस २३ वेळा ‘कर्मतार’, गावात तपासासाठी येऊन गेले. एकूण ३८ आरोपींना अटक झाली. एकूण ८० केसेस ह्या काळात रजिस्टर झाल्यात, ३३० आरोपींविरोधात. एकूण अटक झालेल्याची संख्या आता शंभरच्या वर गेली आहे. 

जामतारा ते कर्मातर हा रेल्वेला समांतर असणाऱ्या रस्त्यावर खड्डेच खड्डे दिसतील तुम्हाला. ह्या १७ किलोमीटर रस्त्यावर आणि आजूबाजूला विकासाची कोणतीच खूण सापडणार नाही, डझनभर मोबाईल टॉवर सोडून. सर्व प्रमुख बँकांचे कार्यालय, टू व्हीलर, फोर व्हीलर गाड्यांचे शोरूम्स, मोबाईल कंपन्यांचे शोरूम्स मात्र इथं आहेत.

इथल्या पोलीस स्टेशनच्या आवारात तुम्हाला दिसतील नव्याकोऱ्या SUV गाड्या, अनेक मोटारबाईक्स, 70 LED मॉनिटर्स, २ एअर कंडिशनर्स, १२ रेफ्रिजरेटर्स, २०० मोबाईल हॅंडसेट्स, फेक आयडेंटिटीचे हजारो सिम कार्ड्स, ३ वॉशिंग मशिन्स ४० एटीएम कार्ड्स ८० बँक पासबुक, नऊ लक्ष कॅश, सोफे आणि बरंच काही. पोलीस तपासात   आरोपींकडून जप्त झालेल्या ह्या सगल्या वस्तू.

‘सू मोटो’कायद्याखाली शेकडो सायबर क्राईमच्या केसेस दाखल आहेत. बहुतेक केसेस मध्ये सेक्शन ४१९, ४२० ही चीटिंगची कलमे, ४६८ व ४७१ ही दरोड्याची कलमे आणि ६६ ब, ६६ ड ही इन्फॉर्मेशन टेक्नॉलॉजी ऍक्टची कलमे लावलेली आहेत.

जया रॉय, सुपरिटेंडंट ऑफ पोलीस (एस पी) सांगतात, काही वर्षांपूर्वी इथली काही तरुण मंडळी कामाकरिता बाहेर शहरात गेली होती. त्यावेळी त्यांनी मोबाईल रिचार्जचे तंत्र शिकून घेतले, तेही एक रुपया खर्च न करता रिचार्ज. मग त्यांनी दुसऱ्यांच्या बँक अकाउंट मधून पैसे नेट बँकिंग द्वारे काढायचे तंत्र आत्मसात केले.

ह्यांची मोडस ऑपरेंडी काय असते?

इथले बेकार तरुण पहिले फेक आयडेडिटी वापरून मोबाईलचे सिम कार्ड्स गोळा करतात. संपूर्ण सीरीज मिळवायची मोबाईल नंबरची. मग हजारो एटीएम धारकांना फोन करायचे. बँकेतून बोलत असल्याचा आव आणून, लोकांना बोलत बोलत जाळ्यात ओढायचं. त्यांच्याकडून त्यांच्या अकाउंट्सची सगळी माहिती, अकाउंट नंबर, आधार कार्ड नंबर, पॅन कार्ड नंबर, नेट बँकिंग आयडी, पासवर्ड सगळं मिळवता मिळवता, एटीएम पिन विचारायचा.

त्या सगळ्या नंबर्सवर, बँक अकाऊंट लिंक आहेत का ते चेक करायचे. अकाऊंट लिंकिंग असल्याचे सापडले तर लॉग इन करायचे.

कधी ते सांगतात एटी एम पिन कुणाला सांगायचा नसतो. आम्ही तुम्हाला बँकेतून ओटीपी पाठवला आहे तो फक्त कन्फर्म करा. तो कन्फर्म केला गेला कि ट्रान्झॅक्शन कम्प्लिट.

कधी त्या नंबरवर कॉल करायचा. कस्टमर केअर मधून केल्यासारखा. अपग्रेड सीम फ्री ची ऑफर द्यायची. त्यासाठी केवायसी डिटेल्स लागत असल्याचे सांगायचे. त्याचा विश्वास संपादन करायचा, आपण कसे तुमच्या अकाऊंटच्या सुरक्षेची काळजी घेतो, वगैरे वगैरे बोलून. मग त्याचा इमेल आयडी मिळवायचा. मग पुढची स्टेप. 

कधी कस्टमर केअरवरून पाठवल्यासारखे भासवत व्हिक्टीमला इ मेल करायचा, त्याच्या अकाऊंटला रजिस्टर असलेल्या इमेल वरती. त्याचा मोबाईल इमेलला लिंक करण्यास सांगायचे. मग त्याला त्याच्या मोबाईलवर मेसेज टाकून त्याचे सिम, इ सिम मध्ये कन्व्हर्ट करायला लावायचे. मग तुमच्याकडे त्याच्या अकाउंटचा पूर्ण कंट्रोल येतो.

मग ग्राहकाच्या खिशातले पैसे परस्पर वळवले जातात. फसवून ट्रान्स्फर केलेले पैसे एका इ वॅलेट वर वळवले जातात. तिथून मग पाच सहा इ वॅलेट वर ट्रान्स्फर केले जातात. आणि शेवटी त्या सगळ्या इ वॅलेट वरून विशिष्ट बँक अकाउंट मध्ये फिरवले जातात. इथल्या घराघरातून रोज असे फिशिंग कॉल्स केले जातात. रोजच्या आउट गोइंग कॉल्सची संख्याच सरासरी तीन हजार इतकी असते.

हे टीमवर्क वर चालतं. सकाळी उठून हे सगळे तरुण इथल्या बांबूच्या रानात निघतात. दोन दोन लोकांची टीम. एक बनावट सिमवरून फोन कॉल करणारा. त्याच्याशेजारी दुसरा बसलेला असतो स्मार्ट फोन घेऊन. एखाद्या इ कॉमर्स शॉपिंग साईटवर वर तो लॉगिन असतो. प्रोसिड टू मेक पेमेंट वर पार्टनर एका कस्टमरच्या बँक अकाउंटचे डिटेल्स त्याला देतो मग पहिला ते डिटेल्स वापरून शॉपिंगची पेमेंट प्रोसेस कम्प्लिट करतो. दुसरा ते पेमेंट सिक्युअर करतो शॉपिंग पूर्ण होते. लगेचच सिम काढून नष्ट केले जाते.

वर उल्लेख केलेल्या सौ. प्रेनित कौर, ह्या एकट्याच हाय प्रोफाइल व्हिक्टीम नाहीत. केरळचा एक खासदार हि एक लाखाला ठकवला गेला आहे. बंगालच्या एका मंत्र्याला चार लाखाचा चुना लागला आहे. दस्तरखुद्द, अमिताभजी पाच लाख गमावून बसलेत.

त्यामुळे ‘जामतारा फिशिंग’, सगळीकडे गाजू लागलंय. जानेवारीच्या सुमारास ह्या सगळ्या गोरखधंद्यावर एक वेब सिरीज देखील येऊन गेलीय. ‘जमतारा -सबका नंबर आयेगा.’

तुम्हारा कब आयेगा? पुढच्या वेळी असे फिशी कॉल तुम्हाला सहज ओळखता येतील. जर तुम्हाला बॅकग्राउंडला बांबूच्या पानांची सळसळ किंवा विद्यासागर रेल्वे स्टेशनजवळच्या एखाद्या ट्रेनची शिट्टी ऐकू आ ली तर समजा…

'जामताराला' तुमचा ही नंबर लागलाय!

anilbagul1968@gmail.com

 

 

माही वे - अनटोल्ड स्टोरी

 

साधारणतः चौदा वर्षांपूर्वीची गोष्ट असेल. मी दुबईतल्या भावाकडे गेलो होतो.

एके दिवशी, माझ्या पुतणीशी छान गप्पा सुरु होत्या क्रिकेटवरून.

तिने मला विचारले तुला कोणता क्रिकेटर आवडतो ?

मी म्हणालो लेडीज फर्स्ट ! तूच सांग.

ती लगेच उत्तरली नो डाउट, सचिन !!

हं काका आता तू सांग ? मीही लगेच उत्तरलो नो डाउट, धोनी !!

तिला खूपच आश्चर्य वाटले.

धोनी नुकताच उदयाला आला होता. गांगुली अजूनही कप्तान होता.

धोनी युग सुरु व्हायचं होत. मग ह्याला धोनी इतका का आवडतो.

तिने मला कारण विचारले.

मी लगेच यादी दिली, बायको मला जशी किराणा आणण्यासाठी देते तशी.

धोनी ७ नंबर टीशर्ट वापरतो. माझी बर्थडेट ही ७ आहे.

तो विकेटकिपर आहे, मी पण माझ्या लहानपणी विकेटकिपरच होतो.

तो रांची सारख्या निमशहरी भागातून आला मी पण.

त्याच्या डोक्यावरचे केस गेले, दाढी पांढरी झाली.

माझी केस काय वेगळी आहे का?

ती हसायला लागली खो खो ...

माझं काम झालं होतं.

मी सहजपणे कुणाला तरी आनंद देऊन गेलो होतो.

धोनी गेली अनेक वर्षे तेच तर करत होता.

सव्वासो करोड भारतीयांना आनंद देण्याचे !

मला क्रिकेटच्या आकडेवारीत अजिबात रस नाही. कुणी किती रन्स केल्या, किती विकेट घेतल्या. काय करायचाय असला हिशेब?

आपलं कसं, सगळंच बेहिशेबी !

पण धोनीच्या बाबतीत मी एकच आकडा लक्षात ठेवलाय.

रतन खत्रीच्या मटक्यासारखा, ओपन क्लोज- १

icc क्रिकेटच्या इतिहासातील एकमेव (१) कॅप्टन, ज्याने भारतासाठी सगळ्या ट्रॉफ्या उचलल्यात !

1 नंबर माणूस!!

माही, निवृत्तीनंतरचा तुझा पुढचा ‘वे’ सुखाचा जावो ह्याच शुभेच्छा ... माही वे

anilbagul1968@gmail.com