थोडासा
रुमानी हो जाये...
रोज
मरा कि जिंदगी जिते जिते थोडासा रुमानी हो जाओ, जिंदगी में सकून मिलेगा तुम्हे.
रुमानी
होणायसाठी
‘विक्रम सरंजामे’ सारखी प्रेमिका
असावीच लागते असं थोडीच
आहे ?
रिक्षामधून
जातांना प्रेमाचे दोन शब्द बोला त्या ड्रायव्हरशी . बसमधे तिकिटासाठी सुट्टे पैसे राहुद्यात कंडक्टरच्या सुखासाठी. मोलकरणीला आलं घातलेला एक कप चहाचा पुरेसा आहे तिच्या उत्साहासाठी. संसारात भांड्याला भांडे लागण्यानंतर, आमटीचा भुरका मारतांना कौतुकाचे दोन बोल पुरेसे आहेत बायकोला सुखावण्यासाठी.
दो
बुंद जिंदगीके जाहीरात करतो अमिताभ पल्स-पोलियो साठी.
मी
म्हणतो दोन शब्द प्रेमाचे आयुष्यभराच्या सुखासाठी.
आसपास
अनेक वाद विवाद सुरु असतात. भाऊबंदकीपोटी, एकमेकांचे जीव प्यारे होतात.
इथे
प्रेमाचे
दोन शब्द आले तर? सात बाऱ्यावरचे पोटहिस्से नक्की कमी होतील. हुंड्यापोटीची भांडणं, ऑनर किलिंगचे टोकाचें पाऊल एक घटका विश्रंती घेईल. घरच्या आजारी म्हाताऱ्याला दोन पावलं टाकायला बळ मिळेल. ऑफिस मधले सहकारी जेवतांना टिफिन शेअर करतील. दूर दूर राहणार तरुण मुलगा तुमच्यासाठी भेळपुरी घेऊन येईल.
विश्वास
नाही म्हणता ? करून तर बघा.
अहो
केलंत तर तुमच्याही आयुष्यात येईल बारीश. सुंदर सस्ती टिकाऊ बारीश ...
नाना
पाटेकर म्हणाला तशी ...
हा
मेरे दोस्त वहिवाली बारीश
जो
आस्मान से आती हैं बुंदो में गाती हैं
ये
पानी आख से ढलता हैं तो आसू कहलता हैं
लेकिन
चरहरेपे चढ जाता हैं तो रुबाब कहलाता हैं
तो
मेरे दोस्तो अभी थोडासा मुस्कुराहो.
यही तो शुरवात है रुमानी होनेकी !
