चहावाला ...नाशिकचा

चहावाल्यावर लिहायचा हा दुसरा प्रसंग. मागे कोकणातल्या परशुराम घाटातल्या चहावाल्यावर लिहिलं. ह्यावेळचा चहावाला नाशिकचा. ‘चहावाला’ पंतप्रधान झाल्यामुळे असे घडते आहे असे वाटत असेल तर तो निव्वळ योगायोग बरं का !!२००७ च्या मार्चमध्ये कॉलेजने (#didtcampus) नवीन जागा घेतली. मी अर्थात ‘साईट सुपरवायझर’च्या भूमिकेत शिरलो. बांधकामाचा अर्धवट आराखडा तयार होता. बाकीची कामे पूर्ण करून घ्यायची होती.गवंडी, मेस्त्री, बिगारी आणि मी. जोडीला योगेश अर्थातच होता. पहिल्याच दिवशी दुपारी सवयी प्रमाणे चहा हवासा वाटत होता, योगेशने बरोबर जाणलं. आणि घेऊन आला एका चहावाल्याला. हाच तो चहावाला.

चहावाले - ठाकरे काका

‘’हे ठाकरे काका’’, योगेशने ओळख करून दिली. ही त्यांची पहिली भेट. पन्नाशीच्या आसपासचे ठाकरे काका मितभाषी, शांत स्वभावाचे. मग गेली अकरा वर्षे, जवळपास रोज काका भेटत राहिले. दिवसातून दोन वेळेस चहा पाजीत राहिले. कधीमधी व्हायच्या चार दोन गोष्टी, कधी आपुलकीची चौकशी. कधी त्यांच्या मुलाच्या प्रगती बददल बोलायचे. मुलगा सरकारी नोकरीत रुजू झाल्याचे एक दिवस पेढे दिले. एक दिवस नवीन घराचे वास्तुशांतीचे आमंत्रण ! बोलणं व्हायचं मोजकंच, पण आतून असायचं. अकरा वर्षांचा ऋणानुबंध काल परवा संपला ...‘’दत्ता सर’’ नामक सद्गृहस्थाने, कॉलेजला चक्क यंत्र भेट दिलं... चहा कॉफीचं.

चहाच यंत्र

ठाकरेकाकांचा चहा बंद करावा लागला आपसूकच. पण मनाला चुटपूट लागून राहिली होती. आज शेवटच्या बिलाचा चेक देतांना, केला मग छोटेखानी कौतुक समारंभ. ठाकरेकाकांनी जपलेल्या प्रेमाच्या ऋणानुबंधातून उतराई होण्याचा निष्फळ प्रयत्न.

ठाकरे काकांचा सत्कार 

टोकन ऑफ APRICIEASHAN

‘यंत्र, मानवाचा शत्रू की मित्र?’ असा निबंधाचा विषय असायचा शाळेत असतांना. त्यावेळच्या माझ्या भूमिकेत आता मात्र बदल झालायं ! ‘यंत्र’ वापरायचीच असतील माणसाऐवजी, तर चहावाल्याचा देखिल रोबोट बनवावा ! वाट्याला येणारं वियोगाचं दुखः तरी नको !!

anilbagul1968@gmail.com
       

मांजा …

का कुणास ठाऊक, पण मी सोडून सगळे त्याला 'मांजा' म्हणायचे. का ते मला अजुनही कोडंच आहे. तसं त्याचं शाळेतलं नाव संजय. माझ्यासाठी तो संजा. कदाचित त्याचाच झाला असावा, मांजा !

संजा, हा माझा खरं तर शेजारी. दोघांच्याही घराची एक भिंत सामायिक. इतका सख्खा शेजार ! पण ती भिंत म्हणचे आमच्या दोघांच्याही आर्थिक परिस्थितीने,  आमच्या दोनही कुटुंबात उभी केलेली दिवार.

संजा एकुलता एक, साहजिक लाडाकोडात वाढलेला. आम्ही चौघे भावंडं, जणू एकावर एक फ्री ! त्यामुळे कसले लाड आणि कसले कौतुक ! मी तसा लहानपणापासूनच थोडासा अबोल, थोडासा शामळू. लाडाकोडाने म्हणा का उपजत म्हणा, संजा वागायला तसा एकदम बिनधास्त, बेफिकीर. मला आठवतोय, तो प्रसंग…

आम्ही सगळे दिवाळीच्या सुट्ट्यातल्या एके दिवशी पायी फिरायला निघाले होतो माथेरानला. चालता चालता टूम निघाली पिक्चरच्या सीनची ऍक्टिंग करून दाखवायची. एक एक जण करत होता. दिल्या झाला, पक्या झाला आणि आता पाळी होती संजाची. अचानक त्याने बिअरची बॉटल कुठूनशी काढली. तोंडाला लावून पिण्याची ऍक्टिंग करत त्याने 'शराबी' पिक्चरचा सीन करूनही  दाखवला. सीन संपल्यावर टाळ्या वाजवायच भान कुणातच नव्हतं. सगळे त्या बियरच्या बॉटलने अवाक झालेले !

तशा गावात संजाच्या ओळखी पाळखी भरपूर. सगळे का कोण जाणे त्याला दबकून असायचे. पुढच्याच वर्षी मी कॉलेज कुमार झालो, ते ही संजाच्याच कॉलेज मध्ये. माझ्या कॉलेजच्या पहिल्याच दिवशी संजा मला कॉलेज फिरवत होता. रुबाब तर असा होता जणू ते कॉलेज त्याचंच होतं. कॉलेजचा स्टाफ, प्राध्यापक, गेला बाजार तो कँटीनवाला सगळ्यांशी त्याची कोण सलगी. कॅन्टीन मध्ये त्याची उधारी चालायची म्हणतात. मला प्रश्न, संजा कॉलेजमध्ये कधीपासून यायला लागला, त्याच्या इतक्या ओळखी कधी झाल्या. मी अवाक होऊन तोंडात बोट घालायचं तेव्हढा बाकी होतो.

पुढे मी इंजिनिअरिंग केलं, त्याने रडत खडत कसंबसं ‘बीकॉम’ केलं. मग मला काही काळ त्याची जिरवल्याचा फील आला होता. पण तो माझा भ्रम होता हे काही दिवसात सिद्ध झालं . झाल असं कि मी कुठल्याश्या छोट्या  कंपनीत रुजू झालो, तोच खबर आली संज्याने 'हाफकिन इन्स्टिट्यूट' जॉईन केल्याची.  नंतर कुठल्याश्या बँकेत आणि मग एका इन्शुरन्स कंपनीचा जनरल मॅनेजर झाला.  इन्शुरन्स काढणं त्याच्या बोलबच्चन मुळे त्याला कधीच जड  झालं नसावं. शक्य असतं तर त्याने स्वर्गातल्या इंद्रालाही मेडिक्लेम पॉलिसी विकली असती.

संजाने पुढे पळून जाऊन लग्न केलं. साऊथ मधली हिरोईन होती म्हणतात. त्याबद्दल त्याला डी गॅंग कडून धमकी देखील आली होती म्हणे. खरं खोटं तोच जाणे ! त्याच सगळंच अतर्किक असायायचं म्हणा.

परवा वीस वर्षांनी अचानक त्याचा फोन आला, काय रे कसा आहेस? रविवारी माझ्या कंपनीचा दहावा वर्धापन दिन आहे. ‘ताज’ला कार्यक्रम आहे. मुख्यामंत्री येणार आहेत. तू पण नक्की ये !
मी पुंन्हा अवाक !!

'मांजा' नावाचा मराठी पिक्चर सुद्धा आलंय. मला शंका नाही, खात्री आहे; संजाचच काहीतरी असणार ...

anilbagul1968@gmail.com